Geschiedenis ’t Peirtje van ’t Keur :
Het Peird van’t Keer werd door het feestcomité gerealiseerd in 1947 ter gelegenheid van een huwelijksjubileum van een bewonerskoppel op de Mechelsesteenweg. Drijvende krachten waren o.a. Jozef en Pierre Verhelst van drankenhandel Verhelst ( die ook de hoofdzakelijke sponsors van het feestcomité waren ), Jean van Ranst en Alfred Van Damme. ’t Peird zou daarna jaarlijks zijn ronde doen door de wijk met een bezoek aan de oudste inwoner. Dit gebeurde op de dinsdag van de kermisweek in augustus.
Het paard met houten romp, een zinken kop en vier geharnaste poppen, woog een kleine 300kg en werd gedragen door afwisselend twee ploegen van 4 pijnders. Over het onstaan van de kop bestaan meerdere versies. Maar zoals u ziet staat de kop niet in verhouding tot de romp van het paard. Dat zou komen doordat men eenvoudigweg de zinken paardenkop genomen heeft die als beeld boven de ingang van een Dendermondse paardenslachterij hing. Anderen beweren weer dat de zinken plaat waaruit de kop gemaakt werd gewoon te klein was. Leuk detail aan de vier geharnaste poppen is dat het hoofd en de arm kon bewegen, bediend door de pijnders d.m.v. 4 houten stokken waar aan kon gedraaid worden.
In de jaren ’70 waren de pijnders o.a. Freddy Vermeir, Eric Van Wiele, Herman De Nijs, Jean-Pierre Franssen, Wilfried Van de velde, Julien en Willy Machiels, Ivo Stevens en ene Van Geertruyen. Louis Stevens was kalleke step. Onze excuses voor de pijnders die we mogelijks over het hoofd gezien hebben.
Het paard werd aanvankelijk gestald bij drankenhandel Verhelst op de Mechelsesteenweg. In 1978 verhuisde het naar meubeldiscount De Vreese aan de overkant van de straat. In 1985 werd het paard vernieuwd. De kop werd vervangen door een exemplaar in papier-marché. De houten structuur met zinken inlegstukken werd bewaard, wel werd de romp overtrokken met een stof waarop gazetten, een papier-marché achtige structuur, werd bevestigd. De romp werd later afgewerkt met een laagje polyester, met midden bovenaan de rug een houten plank waar de stokken van de 4 poppen doorstaken. Vermoedelijk werd ook de positie van nek veranderd, deze was eerst sterk naar voor gericht, hetgeen bij de renovatie een meer rechtopstaande houding kreeg. Het Paard zou nog jaarlijks zijn opwachting maken tot 1992. Mede door de teloorgang van Keurkermis en de foor verdween ook deze traditie en kwam achteraf nog eens sporadisch buiten bij een huldiging. Het paard verhuisde intussen naar de stadsarchieven.
In 2010 werd door een nieuw kermisbestuur gepoogd om ’t Peird nieuw leven in te blazen maar dat mislukte vanwege te weinig belangstelling. Het kreeg een nieuw kleed en een nieuwe staart, ook het haar en de pluim werden vervangen. Het paard deed enkele jaren zijn ‘ronde’ op kerkermis en bezocht daarbij ook de oudste inwoners van het Keer op. De pijnders waren o.a. Dirk en Joran van Nieuwenhove, Gunther De Waegeneer, Hans Roels, Kurt van der Made, Jamy Famey, Francis Goossens, Jurgen Geeraert … er zijn zeker nog meer pijnders geweest, alvast mijn excuses voor diegenen die ik vergeet. Pascal Verstrepen en Kurt De Bock stonden in voor de werking, Jarno van Nieuwenhove was kalleke step. Na enkele jaren hield het op en verdween het paard volledig van het toneel…
Dit deel van de geschiedenis kwam tot stand dankzij de Dendermondse Volkswoningen, voormalige kermiscomités en voorgaande publicaties. Foto’s zijn afkomstig van de fb pagina van G. De Waegeneer. Mijn grote dank gaat ook uit naar Patrick De Kinder , die de tekst vrijgaf voor verdere publicatie. Eerder werd dit werk door dhr. De Kinder gepubliceerd op fb in de groep ” Ge zé van ’t Keer as ge “
’t Peird ontwaakt opnieuw uit een jarenlange slaap…
Het Paard krijgt een zoveelste nieuw leven… eerder toevallig, naar aanleiding van de Rosse Buurtenstoet. Een stoet naar aanleiding van en als opwarming voor de Ros Beiaardstoet in mei 2022. Op een vergadering eind 2021 voor deze Rosse Buurtenstoet viel de vraag waar ’t Peird van ’t Keer eigenlijk was , iedereen was het spoor bijster en niemand kende de toestand waarin het paard zich zou bevinden. Na enkele dagen zoekwerk kwam men er alvast op uit dat het paard al die jaren in de Merelstraat stond, onder een afdak. De 2 delen, onderstel en romp, los van elkaar en tussen een hoop hout, banden.. amper beschermd van weer en wind.
Eenmaal het paard terug in bezit bleek hoe erg het er aan toe was. Schimmel, barsten, hout dat dringend behandeld moest worden… Eerst moest ’t Peird ontmanteld en geïnspecteerd worden en een plan van opmaak krijgen. Bram Buytaert, nam de leiding en vormgeving van deze renovatie op hem, in de beginfase samen met Kurt en Jonas van der Made. Het budget voor de renovatie kwam van de cel erfgoed van de stad Dendermonde, later moesten ook enkele privésponsors aangesproken worden om heel het project rond te krijgen. Buiten de houten structuur was het oude Peird volledig verloren. Het nieuwe gerenoveerde Peird werd terug opgebouwd vanop het houten skelet van 1947. De kop en de 4 geharnaste poppen werden geschonken aan de stad, die het later zullen integreren in een museum van de stad.
De renovatie was een race tegen de klok. De VZW ’t Peirtje van ’t Keur werd op 27 februari opgericht en vrij snel was er een vrijwilligersteam om ’t Peirtje af te werken. Het team bestond o.a. uit Bram Buytaert, Kurt en Jonas van der Made, Staf Vinck, Dylan Van Ransbeeck, Jurgen van Praet, Gunther De Waegeneer, Björn Demol, Roshan Fierens, Jona Wenselaers, Glenn Geeraert, Eddy Van Schoor, de mensen van het naaiatelier OCMW en nog zo vele anderen…
Het gewicht van het nieuwe paard ligt wellicht rond de 400kg, is 4m hoog (kophoogte) en wordt voortaan gedragen door 6 pijnders in plaats van 4. De poppen maakten plaats voor 4 echte heemkinderen, hetgeen een extra gewicht van ongeveer 140kg met zich meebrengt. Intern werd de houten structuur steviger gemaakt om dit gewicht te kunnen torsen. De buitenkant is van polyester.
De inhuldiging van ’t Peirtje van ’t Keur vond plaats op 3 april 2022 aan de zaal ’t Klokske. Voor de eerste keer in de geschiedenis werd een paard gedragen door een voltallig vrouwenpijndersteam: Nancy Vleurick, Ina van Haver, Christine Thienpont, Veerle Van Aerschot, Saskia Waterschoot en Stien Heyvaert! Het was dan ook dit team dat het paard als eerste droeg bij de voorstelling aan de inwoners van het Keur. De ‘doopmeter’ en ‘dooppeter’ van ’t Peirtje werden respectievelijk Merel en Jonas van der Made.
Op 24 april 2022 ging ’t Peirtje van ’t Keur voor de eerste keer op uitstap om te dansen in de straten van Dendermonde tijdens de Rosse Buurtenstoet. Hiervoor waren 4 teams van 6 pijnders voorzien die om de beurt het paard droegen. Daarna volgden nog enkele stoeten en ging ons paard na zo veel jaren ook terug rond op zijn eigen Keur, zijn thuis, tijdens de Jefkes openlucht rommelmarkt op 7 augustus 2022. Björn Demol stond in voor de goede werking tijdens de stoeten , vanaf 2023 zullen ook Jurgen Van Praet en Geert Verhas deze functie op zich nemen zodat er een sterk trio is om de toekomst te verzekeren.